Bij extreme regenval kunnen de straten in stad blank komen te staan. Bij droogte komt de watervoorziening in gevaar. Zowel het een als het ander komt steeds vaker voor als gevolg van de klimaatverandering en de steeds sneller voortschrijdende verstedelijking. Deze en andere ontwikkelingen laten de steden geen keuze: ze zullen zich moeten aanpassen.
Evaluatie-instrument
Hoe kan een stad nu snel beoordelen welke onderdelen van haar watercyclus goed functioneren en welke moeten worden aangepast? Dat kan met de City Blueprint (stedelijke blauwdruk), een praktisch evaluatie-instrument om te bepalen hoe een stad ‘water-slim’ kan worden. De City Blueprint bestaat uit drie raamwerken die elkaar aanvullen:
- Aan de hand van het Trends and Pressures Framework (TPF) worden de belangrijkste uitdagingen van de stad in kaart gebracht;
- het City Blueprint® Framework (CBF) laat zien hoe steden hun watercyclus beheren; en
- het Governance Capacity Framework (GCF) helpt steden meer inzicht te krijgen in hun waterbeheer en dit te verbeteren.
Toepassing van het evaluatie-instrument
Drie onderzoekers, in respectievelijk Kenia, Zuid-Afrika en Indonesië, hebben de City Blueprint-raamwerken op verschillende manieren toegepast:
- Daniel Ddiba, onderzoeker aan het Stockholm Environment Institute en het KTH Royal Institute of Technology, paste het Governance Capacity Framework (GCF) toe in een casus over de circulaire economie van stromen organisch afval in Naivasha, Kenia.
- Melvin Gale paste het City Blueprint-instrument toe in de stad Durban in Zuid-Afrika, en het Governance Capacity Analysis (GCF)-raamwerk in de regio Pongola-Umzimkulu, ook in Zuid-Afrika.
- Om het beheer van watergerelateerde uitdagingen in Aziatische steden te vergelijken, paste Annisa Noyara Rahmasary de City Blueprint-aanpak toe in Bandung, Indonesië.
Daniel Ddiba, onderzoeker aan het Stockholm Environment Institute en het KTH Royal Institute of Technology