Column

Water in de stad: regen na zonneschijn!

Ons werk aan ‘water in de stad’ is gebaseerd op een oude wijsheid uit de geneeskunde: voorkomen is beter dan genezen. Het is ook veel goedkoper. Recente waterschade in Nederland, na een weekje heftige neerslag, werd door Nederlandse verzekeraars geraamd op meer dan 500 miljoen euro. Het voorkomen van die ellende start met een goede diagnose. Dat doen we bij KWR met twee tools die ondertussen lid zijn van de familie van Watershare-tools: de City Blueprint en de Governance Capacity Analysis, recentelijk nog door Stef Koop gepresenteerd op het IWA-congres in Tokyo. Dit jaar is het werk verdiept en toegepast in vier casestudies door onze bachelor- en masterstudenten van de Universiteit Utrecht:  (1) Sabadell: waterhergebruik in Spanje, (2) Utrecht: governance-analyse extreme regenbuien, en (3) Nederland en Verenigd Koninkrijk: governance-analyse van overstromingsrisico’s. Ook hebben we ons verdiept in (4) The Costs of Inaction: wat kost niets doen? De studenten hebben ons positief verrast en de resultaten van hun werk deel ik hieronder.

Schema City Blueprint Benadering.

Governance analyse waterhergebruik in Sabadell

Marketa Šteflová, samen met collega’s van KWR en CTM in Spanje, deed als bachelorstudente onderzoek naar de governance van waterhergebruik in Sabadell als onderdeel van ons Europese H2020 POWER-project. De gestructureerde analyse die zij toepaste, toont aan dat waterhergebruik vooral vastloopt op perceptie, de afwezigheid van goede kwaliteitsnormen voor hergebruikt water en bestuurlijke inbedding. Het werk is inmiddels gepubliceerd in het tijdschrift Water.

Extreme regen in Utrecht

Romy Brockhoff deed als bachelorstudente haar onderzoek naar de governance van omgaan met extreme regenbuien in de stad Utrecht. Het feit dat Utrecht niet zo veel groene ruimte heeft, maakt de stad extra gevoelig voor stortbuien. Na een uitgebreide analyse stelde Romy dat financiële prikkels, bindende regels en meer burgerbetrokkenheid oplossingsrichtingen zijn. Lees hier meer.

Overstromingsrisico’s

Stef Koop deed samen met Laura Schoot en Fabian Monteiro Gomes, beide UU masterstudenten, een vergelijkende analyse van de governance van overstromingsrisico’s in Rotterdam en Amsterdam (NL) en in Leicester en Milton Keynes (VK). De geschiedenis, en met name de wijze waarop de risico’s worden opgepakt door de overheid (NL) dan wel de burger (UK), versterkt de conclusie van een eerder OECD-rapport over Nederland: op het gebied van water wordt de Nederlandse burger behoorlijk ontzorgd. Dit boeiende onderzoek is ook recentelijk gepubliceerd in het tijdschrift Sustainability.

De kosten van inactie

Een van de zaken die mij in grote mate hebben verbaasd (en nog steeds) is de grote rust en passiviteit die er bij bestuurders heerst als het gaat om hun stad en de risico’s voor extreem weer (hitte, droogte en overstromingen). Dankzij onze Deltacommissaris en een assertief Ministerie van I en W wordt bewustwording bij bestuurders afgedwongen, o.a. via verplichte stresstesten die door gemeenten moeten worden uitgevoerd. Ook wij proberen met onze Watershare-tools die bewustwording te vergroten. Een andere manier om bestuurders te wijzen op hun verantwoordelijkheid is door de prijs van hun passiviteit te berekenen. Wat is de prijs van niets doen? Dit onderzoek is verricht door Harry Nicklin in samenwerking met Nelen & Schuurmans en de korte conclusie die ik zou willen trekken is tweeledig. Ten eerste verdient de stresstest met de waterschadeschatter navolging in Europa. Ten tweede: bestuurlijke passiviteit is niet nieuw. “There are risks and costs to action. But they are far less than the long-range risks of comfortable inaction” (J.F. Kennedy).

delen