Externe Wetenschappelijke Advies Raad

Onze Externe Wetenschappelijke Advies Raad bestaat uit de volgende leden:

		Prof. dr. ir. J. (Juliette) Legler, ERT (voorzitter EWAR) Juliette Legler is hoogleraar Toxicologie en hoofd van de afdeling Toxicologie aan het Institute for Risk Assessment Sciences (IRAS), Faculteit Diergeneeskunde, Universiteit Utrecht. Ze is tevens verbonden aan het Utrechts Instituut voor Farmaceutische Wetenschappen (UIPS), faculteit Bètawetenschappen, Universiteit Utrecht. Voor ze in januari 2018 bij IRAS kwam, was ze bij Brunel University London leider van het thema Milieu en Gezondheid binnen het Instituut voor milieu, gezondheid en verenigingen. Ze blijft aan Brunel verbonden als Honorary Professor of Toxicology and Environmental Health. Van 2001 tot 2015 werkte ze bij het Instituut voor Milieukunde, Vrije Universiteit Amsterdam (VU), waar ze in 2013 werd benoemd tot hoogleraar Toxicologie en milieugezondheid. Ze was directeur van de SENSE Research School for Socio-Economic and Natural Sciences of the Environment, een joint venture van de milieu-onderzoeksinstituten van tien Nederlandse universiteiten. Prof. Legler is een Europees geregistreerd toxicoloog en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Toxicologie. Haar onderzoek is gericht op de moleculaire mechanismen van toxiciteit van chemicaliën en de effecten van chemische blootstelling op mens en dier. Ze is vooral geïnteresseerd in het begrijpen van de gezondheidseffecten op lange termijn van blootstelling aan chemische stoffen in het milieu tijdens de vroege ontwikkeling. Ze kreeg VENI- en VIDI-subsidies van de Nederlandse Stichting voor Wetenschappelijk Onderzoek voor haar onderzoek naar de rol van ontwikkelingsblootstellingen aan hormoon-ontregelende chemicaliën (EDC’s) met behulp van zebravissen en in vitro modellen. Ze coördineerde meerdere door de Europese Commissie gefinancierde onderzoeksprojecten, waaronder het huidige GOLIATH H2020-project over hormoon-ontregelende chemicaliën en metabole stoornissen. Prof. Legler was onlangs ook succesvol in het aantrekken van financiering van de Nederlandse Organisatie voor Gezondheidsonderzoek en Ontwikkeling (ZonMW). Ze leidt baanbrekend onderzoek naar de blootstelling aan en effecten van microplastics (en bijbehorende EDC’s) in de menselijke foetale omgeving. In de afgelopen jaren is ze steeds meer geïntrigeerd geraakt door de oorsprong van ziekten in het milieu en door de manier waarop een gezond milieu en de gezondheid van mens en dier met elkaar zijn verbonden (One Health; Planetary Health). Deze concepten wil ze verder ontwikkelen in haar onderzoek en in haar toxicologie colleges aan de UU. Ze is momenteel programmaleider van het programma Toxicologie en Milieugezondheid van de Graduate School of Life Sciences in Utrecht.
		Prof. dr. ir. C.J.N. (Cees) Buisman Wetenschappelijk directeur Wetsus/Technologisch Top Instituut Water. Cees J.N. Buisman was voorheen werkzaam bij Paques bv als directeur technologie & business development. Momenteel combineert hij zijn functie als wetenschappelijk directeur van het Technologisch Topinstituut Water (Wetsus) met de positie als hoogleraar Biologische kringlooptechnologie bij de sectie Milieutechnologie van Wageningen Universiteit. Buisman’s onderzoek richt zich op nieuwe technologieën voor duurzame water- en energieoplossingen, gebaseerd op biologische en chemische disciplines. Buisman is gespecialiseerd in de biologische omzetting van anorganische verbindingen met zwavel, stikstof en metalen door in de natuur voorkomende bacteriën.
		Prof. dr. M.P.G. (Marion) Koopmans, DVM Marion Koopmans heeft haar opleiding diergeneeskunde afgerond aan de Universiteit van Utrecht, faculteit diergeneeskunde. Bij dezelfde faculteit werkte zij als buitengewoon hoogleraar om zich te specialiseren in de interne geneeskunde van landbouwhuisdieren en voeding. Daarnaast behaalde zij haar doctoraat in de diergeneeskunde (virologie; 1990), waarbij ze onderzoek deed naar nieuwe virusinfecties van het maag-darmkanaal en het belang daarvan als pathogenen voor vee. Van 1991 tot 1994 zette Koopmans haar onderzoek naar virusinfecties van het maag-darmkanaal voort tijdens een fellowshipprogramma en als gastwetenschapper bij de Centers for Disease Control en keerde daarna terug naar Nederland waar ze afdelingshoofd van de groep maag-darmvirussen werd bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Zij is coördinator van een Europees onderzoeks- en monitoringnetwerk voor maag-darmvirussen en is sinds 2000 hoofd van de afdeling virologie van het diagnostische laboratorium voor infectieziekten bij het RIVM. Haar verantwoordelijkheden omvatten referentiediagnostiek, syndroommonitoring en noodprocedures voor virusziekten, met inbegrip van onderzoek dat zich richt op de verbetering van de reactiecapaciteit van een volksgezondheidslaboratorium.In 2006 werd Koopmans benoemd tot hoogleraar virologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. In 2014 aanvaardde ze de functie van afdelingshoofd virologie bij het Erasmus MC, Rotterdam. Haar onderzoeksinteresses omvatten maag-darmvirussen, door voedsel overgedragen infecties, procedures voor nieuwe ziekten en infecties op het raakvlak tussen mens en dier, met bijzondere aandacht voor inzicht in mechanismen die ten grondslag liggen aan mogelijke nieuwe dreigingen voor de volksgezondheid en de optimalisering van vroege detectie en reactie. Ze heeft meer dan 300 artikelen gepubliceerd in wetenschappelijke vaktijdschriften.
		Prof. dr. ir. Z. (Zoran) Kapelan Prof. Zoran Kapelan is voorzitter en professor Stedelijke Waterinfrastructuur bij de afdeling Waterbeheer van de Technische Universiteit Delft. Voordat hij bij de TU Delft kwam, was hij een vooraanstaande academicus bij de Water and Environment Group van de Universiteit van Exeter in het Verenigd Koninkrijk. Hij heeft 30 jaar ervaring in onderzoek en advies op het gebied van waterbouwkunde. Voor wat betreft zijn onderzoeken is prof. Kapelan geïnteresseerd en deskundig in het ontwikkelen van nieuwe technieken en informatica op basis van technologieën, waarbij uiteenlopende kwesties op het gebied van de stedelijke watercyclus aan bod komen en hierbij richt hij zich vooral op infrastructuursystemen voor water en afvalwater. Voorbeelden van onderzoeksgebieden zijn slimme water- en afvalwatersystemen, geïntegreerd waterbeheer op basis van samenhang en circulaire economische principes, aanpassing van watersystemen aan de klimaatverandering, vermogensbeheer, duurzame afwateringssystemen en overstromingsrisicobeheer. Het werk van prof. Kapelan heeft al veel invloed gehad op de bouwtechniek. Hij verrichtte pionierswerk voor de bekroonde technologie voor automatische detectie van breuken, storingen in apparatuur en andere voorvallen in distributiesystemen door gebruik te maken van kunstmatige intelligentie en realtime analyse van big data. Deze technologie wordt nu bedrijfsbreed toegepast bij United Utilities in het Verenigd Koninkrijk, zodat meer dan 7 miljoen klanten hiervan profiteren en dit enorme besparingen oplevert door lagere operationele kosten. Prof. Kapelan is IWA Fellow, CIWEM Fellow, lid van de EWRI Emerging and Innovative Technologies Task Committee en lid van diverse specialisten- en andere groepen binnen de IWA. Hij is (co)auteur van meer dan 400 technische publicaties.
		G. (Gonzalo) Delacámara, PhD, MPhil Gonzalo Delacámara is een Spaanse econoom met een breed internationaal werkterrein dat wereldwijd ruim tachtig landen bestrijkt. Hij is gespecialiseerd in het economisch beheer van natuurlijke hulpbronnen: water, met nadruk op de complexe relatie daarvan met economische en maatschappelijke ontwikkeling. Hij is directeur van Global Centre for Water & Climate Adaptation, in 2022 opgezet door IU University in Madrid. Daarvoor was hij Senior Research Fellow aan het Waterinstituut van IMDEA (Madrileens instituut voor geavanceerd onderzoek), en gaf daar leiding aan de afdeling Watereconomie. Hij is wetenschappelijk directeur van het Forum voor Watereconomie, dat openbare debatten organiseert met dragers van de Nobelprijs voor de Economie en de Nobelprijs voor de Vrede, zoals de hoogleraren George A. Akerlof, Jean Tirole en Mohan Munasinghe. Gonzalo Delacámara werkt voor uiteenlopende multilaterale organisaties, waaronder de Europese Commissie (beleidsadviseur water voor de afdeling Schoon Water van het Directoraat-Generaal Milieu), het Europees Parlement (dat hij tevens adviseert over klimaatbeleid), een aantal agentschappen en programma’s van de Verenigde Naties (UN Water, UNESCO, FAO, WHO-PAHO, UNDP, etc.), de Wereldbank Groep (waaronder ‘2030 Water Resources Group’, maar ook de Wereldbank zelf of de International Finance Corporation (IFC)), en de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank. Hij is senior adviseur bij en lid van het Waterbeheerinitiatief van OESO. Gonzalo Delacámara doceert internationaal op postgraduate-niveau aan verschillende instellingen. Hij is onder meer senior faculteitslid van het Instituut voor Geavanceerde Architectuur van Catalonië. Begin 2018 werd Gonzalo Delacámara aangesteld als hoofd van het cluster ‘Waarde van water’ van het Europees technologisch platform voor watervoorziening en -zuivering (Water Europe). Hij is mentor voor vrouwelijke onderzoekers in diverse internationale ondersteuningsprogramma’s. Hij publiceerde vele boeken en wetenschappelijke artikelen, en was keynote spreker tijdens diverse internationale evenementen.